HISTORIA
(Budynki szpitala na starych fotografiach i współcześnie)
Budynek szpitalny został wybudowany w latach 1910-1912 i w czasie zarówno pierwszej jak
i drugiej wojny był niemieckim szpitalem wojskowym, gdzie leczono głównie rannych żołnierzy.
Pod koniec II Wojny Światowej był przyfrontową jednostką szpitalną wojsk radzieckich.
W latach 1946-1947 Ojcowie Bonifraci jako pierwotni właściciele obejmują ten teren i zakładają
w nim Zakład Leczenia Dzieci Niedorozwiniętych i Epileptyków.
W 1953r. zakład ulega likwidacji, a całość zabudować przejmuje Wojskowy Szpital Garnizonowy.
Dyrektorem został lekarz chirurg Burchard, w randze kapitana. Komendantem był lek. med. Bogdan Nikiforow prowadzący oddział Skórno-Wenerologiczny. Szpital Wojskowy posiadał oddziały: chirurgiczny, wewnętrzny, ginekologiczno-położniczy, dziecięcy i gruźlicy kostno-stawowej.
W 1956r. Komenda Szpitala Wojskowego przekazuje władzom cywilnym budynki i część urządzeń szpitalnych z przeznaczeniem na siedzibę Szpitala Powiatowego. Jesienią 1956r. zostaje przeniesiony Szpital z ul. Dzierżyńskiego do budynków opuszczonych przez Szpital Wojskowy.
Od tego momentu istnieje: SZPITAL POWIATOWY im. JANUSZA KORCZAKA.
Zajmował on wówczas 4 budynki i pięć oddziałów, posiadał laboratorium analityczne, pracownię RTG, fizykoterapię oraz aptekę z pracownią płynów. Posiadał duże gospodarstwo rolne, ogrodnictwo, warsztaty naprawcze, własną pralnię, kuchnie i piekarnię.
Posiadał wówczas 260 łóżek, pracowało w nim 20 lekarzy, dwóch magistrów farmacji, stomatolog, dojeżdżało 4 lekarzy specjalistów. Pracowały 54 pielęgniarki, 11 położnych, 6 laborantów. Dyrektorem został Roman Przybyszewski.
Cztery budynki szpitala to:
- gmach główny Szpitala,
- od strony zachodniej pawilon, w którym mieścił się oddział dziecięcy, wcześniej mieścił się tam Zakład Pracy Chronionej, a aktualnie po remoncie służy jako siedziba Dyrekcji namysłowskiego Centrum Zdrowia,
- po wschodniej stornie wzdłuż ul. Braterskiej, w pomieszczeniach budynku mieścił się hotel dla pielęgniarek, były tu także mieszkania służbowe i pomieszczenia administracyjne. Przez dłuższy okres czasu budynek był pusty. Następnie wyremontowano go i przeznaczono na poradnię chirurgiczną, urologiczną, gabinety rehabilitacyjne, później przeniesiono tu laboratorium i oddział dziecięcy,
- od strony północnej, równolegle do gmachu budynku głównego stoi kostnica. W niej odbywały się sekcje zwłok, było to miejsce pracy lekarzy anatomopatologów. Tu przechowywano zwłoki dl czasu pochówku.
Znacznie później zostały dobudowane budynki Administracyjny i pomieszczeń gospodarczych (pralnia, garaże), których żywot zakończył się pod koniec 2010r.
Historię szpitala poznajemy dzięki uprzejmości Dr Anny Kos – Ordynator Oddziału Dziecięcego, autorki książki pt „Ludzie w Bieli”, opisującej szczegółowo dzieje służby zdrowia na terenie Namysłowa od początków XX wieku aż do dzisiaj.
